معرفی

تبریز، کلانشهری واقع در منطقه جمهوری آذربایجان ایران و مرکز استان آذربایجان شرقی می باشد. این شهر به عنوان بزرگترین قطب اقتصادی منطقه آذربایجان ایران و مرکز اداری ، ارتباطی ، تجاری ، ی ، صنعتی ، فرهنگی و نظامی این منطقه شناخته می شود.

در سال 1395 ، جمعیت تبریز 369،724،1 نفر بود. اکثر ساکنان تبریز آذربایجانی هستند و ترکی آذربایجانی با گویش تبریزی صحبت می کنند. اما برخی اسناد تاریخی نشان می دهد که تا قرن یازدهم هجری ، زبان آذری - شاخه ای از زبان ایرانی - در این شهر صحبت می شد.

در طول تاریخ خود ، تبریز با فراز و نشیب های بسیاری روبرو بوده است. تاریخ این شهر اشغال توسط بیگانگان و بلایای طبیعی از جمله زمین لرزه های مرگبار را تجربه کرده است. سنگ بنای تبریز به دوره اشکانیان و ساسانیان باز می گردد. این شهر در زمان حکومت 400 ساله خاندان راوادی و اسکان قبیله عرب آزاد رونق گرفت.

تبریز یکی از طولانی ترین پایتخت های ایران بوده است. این شهر پایتخت ی ایران در دوره آتابکان ، خوارزمشاهیان ، ایلخانیان ، چوپانیان ، جلایریان ، قراقویونلوها ، آق قویونلوها، صفویان و ولیعهد نشین ایران در دوره قاجاریان بود.

 اوج شکوفایی تبریز متعلق به دوره ایلخانان است که در آن زمان پایتخت سرزمینی وسیع از نیل تا آسیای میانه بود. این شهر در سال 1500 و در زمان پایتخت صفویان به عنوان پنجمین شهر پرجمعیت جهان 1500 شناخته شد و جمعیت آن برابر با استانبول ، پایتخت امپراتوری عثمانی بود.

تبریز در دوره قاجار دوباره شکوفا شد ، به طوری که در این دوره به عنوان مهمترین و پیشروترین شهر ایران شناخته شد. در دوران مدرن ، این شهر یکی از مهمترین مراکز اقتصادی و صنعتی کشور است. در دو قرن اخیر ، این شهر منشأ بسیاری از تحولات اجتماعی ، فرهنگی و صنعتی در ایران بوده است به گونه ای که این شهر مانع خموشی انقلاب مشروطه در ایران شده و نقش اساسی در تحولات بعدی کشور دارد - از جمله انقلاب ایران در سال 1357 - و روند نوسازی داشته است.